Arkeologların, vaktinde yürüttüğü bir çalışmada karşılaştıkları bir mezar; hem tarihe hem de bilime ışık tutan ve insanların başında soru işareti bırakan değişik br olayı gözler önüne sermişti.
Bu mezarı gizemli yapan şey, içerisinde erken Orta Çağ’a ilişkin bir iskeletin olması değildi. Mezarın içinde küçük kemikler de bulunuyordu: yeni doğmuş bir bebeğin kemikleri.
2018 yılında keşfedilen bu mezar, yeni bir araştırmaya da sebep oldu.
Keşifler, bu mezarın erken Orta Çağ periyoduna, yaklaşık 7. yüzyıla ilişkin olduğunu gösteriyordu. Binlerce yıl öncesine ilişkin bir iskeletin böylesine âlâ korunmuş olması alışılagelmiş bir durum değildi. Ama asıl şaşırtan olan; kemiklerin korunması değil, mezarın içinde yetişkin kemiklerinin yanında yeni doğmuş bebeğin küçük kemikleriydi.
Bu keşif, beyin ve hudut cerrahisi uzmanlarından oluşan bir grup tarafından ayrıntılı bir halde incelenmişti. Alba Pasini, Vanessa Smamantha Manzon, Xabier Gonzalez-Muro ve Emanuela Gualdi-Russo’dan oluşan bu takım; meyyit bir bayanın bu şartlar altında doğum yapma mümkünlüğünü titizlikle tahlil etti ve bu olayı tıbbi bir perspektiften kıymetlendirdi. Pekala sonuç ne çıktı?
Konuyla ilgili çeşitli araştırma makaleleri ve yazıları da yayımlandı.
Mezarın hangi periyoda ilişkin olduğu göz önüne alınırsa ölen kişinin cesedinin tabut üzere kollayıcı öge olmadan muhtemelen direkt toprağa bırakıldığı düşünülüyordu. Tıp tarihi araştırmalarına göre bu olay ayrıyeten mezarda doğan ilk bebek hadisesi olarak kayıtlara geçti.
Hamile bir bayan, aldığı küçücük bir darbeyle bile bebeğini kaybedebilirken; hayati işlevlerini yitirmiş bir bayanın bebeği, karnında nasıl yaşayabiliyordu?
Ölüm sonrası fetal ekstrüzyon olarak isimlendirilen bu fenomen, gebe annenin ölmesi durumunda bedenin 48 ila 72 saat içinde bebeği dışarı itmeye devam ettiği bir tıbbi olguyla açıklanıyor.
“Tabutta doğum” kavramı tıpta postmortem fetal ekstrüzyon olarak geçiyor.
Ölen gebe kadının vücudunda biriken gazlar, fetüsün dışarı çıkmasına sebep oluyor. Fetüsün kemiklerine bakıldığında; doğmaya yakın, 9 ayı doldurmuş bir bebek olduğu görülmüştür. Lakin kesin yaş tespiti uzmanlar için elbette zordur. Ayrıca fetüsün kemiklerinin dağılma formunun, mezarda çürüyen eti yiyen böcekler tarafından etkilenebileceği de unutulmaması gerekenler ortasında.
San Francisco’dan jinekolog Jen Gunter, anne ölürken bebeğin nasıl doğduğuyla alakalı yorumlar yaparken bir teori ortaya koydu: rahimin yırtılarak fetüsü dışarı ittiği. “Bebek yaşıyor muydu?” diye düşünüyorsanız şayet yalnız değilsiniz. Lakin karşılığı çabucak verelim, bu türlü bir durumda fetüsün hayatta olup olmadığını belirlemek çok sıkıntı.
Eğer fetüs gereğince gelişimini tamamlamışsa annenin vefatına karşın bir müddet hayatta kalabilir. Fakat bu da takdir edersiniz ki düşünülmek bile istenmeyen senaryoları doğurur.
Dikkat çeken bir öteki nokta ise bayanın kafatasındaki çatlağın delinmekten kaynaklı olabileceği.
Trepanasyon olarak isimlendirilen bu durum, baş ağrısı üzere meseleleri tedavi etmek için kullanılan eski bir yoldu. O devirlerde gebe bayanlarda bilhassa Eklampsi yahut şiddetli yüksek tansiyon üzere durumlarda uygulanmış olabileceği düşünülüyor. Fakat kemikte tespit edilen bu çatlaklar cerrahi müdahale yerine akın sonucu olmuş da olabilir.
Görüldüğü üzere bu olay, tarih boyunca tıp tarihine istikamet vermiş ilgi çeken ve korkutucu bir olaydır. Gerçekliğini birçok sefer sorgulasak da bu türlü şeylerin gerçekleşebileceğini unutmamak gerekir.
Tıp tarihi ile ilgili öteki içeriklerimiz:
Keko Eşofmanı Üzere Parlayan Bu Kediler Gerçek: Üstelik İnsanlığa Umut Verecek Bir Sebebi Var!
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.