Tarih öncesi devirlerde dinozorlar, gezegenin konut sahipleriydi ve on milyonlarca yıl boyunca dünyadaki hâkimiyetlerini sürdürdüler. Bazıları, devasa boyutlardaydı; bir uçak boyutuna ulaşabilen bile vardı. Hayal etmesi bile tüyler ürpertici…
“Neyse ki günümüzde bu kadar büyük hayvanlar yok.” diye düşünüyor olabiliriz lakin hiç, “Neden günümüzde bu kadar büyük hayvanlar yok?” diye düşündünüz mü?
Dişleriyle bir ilgisi var.
Dinozorlar, hayatları boyunca farklı ortamlara ahenk sağlayabildi. Gençler, daha küçük avları maksat alırken yetişkinler, daha büyük avlara yöneliyordu. Bunları yaparken de köpekbalıklarında olduğu üzere dişlerini değiştiriyorlardı.
Yani devasa yetişkinlere dönüşme yolunda, genç dişlerini daha büyük silahlarla değiştiriyorlardı ve daha büyük vücutları beslemek için daha büyük yemekler avlayabiliyorlardı.
Vücut yapıları da buna uygundu.
Dinozorların kemiklerinde yer alan hava kesecikleri, iskeletlerini hafifleterek büyümelerine imkan sağlıyordu. Güçlü, esnek ve hafif bir iskelet yapısına sahiplerdi. Bu da onların gitgide daha çok büyümesine taban hazırlamıştı. Günümüzdeki hayvanlarda ise bu cins hava keseleri yok.
Metabolizmaları ve güç muhtaçlıkları farklıydı.
Dinozorlar, güç gereksinimlerini karşılayabilecek düşük maliyetli bir metabolizmaya sahipti. Öte yandan memelilerin enerji talebi daha yüksek. Mesela devasa bir kara memelisi olan fillerin güç muhtaçlığı, tıpkı boyutlardaki bir dinozora nazaran çok fazla kalıyor. Bu da günümüzde devasa boyutlarda kara hayvanları olmasının önüne geçiyor.
Atmosferdeki oksijen oranı bile dinozorların daha fazla büyümesini sağlıyordu.
Dinozorların yaşadığı Mezozoik Çağ’da, karbondioksit düzeyleri sayesinde bitki ömrünün artmasıyla oksijen düzeyi de artıyordu. Yani dinozorlar için bol ölçüde yiyecek ve az sayıda avcı vardı.
Bu yüzden dinozorlar, böcekler ve uçan sürüngenler üzere hayvanlar daha büyük olabiliyordu. Günümüzdeki karmaşık ekosistemler ve insanların gezegene tesiri, büyük canlıların hayatta kalmasını zorlaştırıyor.
Üreme halleri, en son ortaya çıkan teorimiz.
Modern dünyadaki büyük memelilerin, önemli düzeyde kaynak harcaması gerektiren uzun gebelik periyotları oluyor. Ayrıyeten annelerin tek bir embriyoyu uzun mühlet taşımaları gerektiğinden hareketleri sınırlanıyor, savunmasızlıkları artıyor. Doğum kanalının boyutu ise memelilerin çok büyüt boyutlara ulaşmasını engelliyor.
Öte yandan dinozorlar, yumurta bırakarak üreme süreçlerini dışsallaştırıyordu. Hayatta kalmak için çok daha fazla bahtları vardı. Tipik bir dinozor, tek seferde 6-10 yumurta bırakıyordu ve bebek dinozorlar, kaynak çeşitliliğinin fazla olduğu ekosistemde süratle büyüyüyordu. Anneler, yavrularına kaynak ve güç katkısı sağlamak zorunda değildi.
İşte tüm bu sebeplerden, günümüzdeki kara hayvanları hiçbir vakit bir dinozor boyutuna ulaşamıyor, aşikâr bir noktada büyümeyi durduruyor.
Dinozorlarla ilgili daha fazla içerik:
Yunusların Sık Sık Birbirlerinin İdrarını İçmelerinin Tuhaf Sebebi
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.