400’ü Aşkın Kimsesiz Bebeği Acımadan Öldüren Seri Katil Amelia Dyer’ın Dehşetli Kıssası

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sıradan bir katilden bahsetmiyoruz. Zira bahsettiğimiz kişi, 30 yıl boyunca 400’ü aşkın ‘bebeği’ öldüren bir kadın. Evet, yalnızca bebekleri öldürüyor ve karşılığında da para alıyordu.

Bahsettiğimiz kişi Amelia Dyer, lakin herkes onu ‘bebek çiftçisi’ olarak tanıyor. Bu türlü anılmasının gerisindeki sebep ise eser yetiştirir üzere para karşılığı çocuk yetiştirip sonrasında gözlerinin yaşına bile bakmadan onları teker teker öldürmesi. Bu bayan meczup değilse neden bu türlü canice bir şey yapmış olabilir?

Takvim yapraklarını çok geçmişe, Victoria Devri’ne götüreceğiz.

Amelia Dyer, 1837 yılında İngiltere’nin Bristol kentinde dünyaya geldi. Hayatının birinci yıllarıyla ilgili pek az bilgi bulunsa da saygın bir aileden geldiği biliniyor. Memnun bir ailesi olan Dyer’in hayatı, anne ve babasını kaybettikten sonra karanlık bir periyoda girdi.

Annesi, tifüsün bir sonucu olarak akıl hastasıydı ve sık sık şiddetli nöbetler geçirirdi. 1848’e kadar Amelia, hasta annesine bakmak zorunda kaldı ve bu mühlet zarfında iki küçük kız kardeşini de hastalıktan kaybetti. Bir kundura ustası olan babası, 1849’da öldü. Annesinin de kaybından sonra artık büsbütün tek başınaydı.

Ailesi dağılan bayan, devayı kendi ailesini kurmakta buldu ve kendisinden 35 yaş büyük George Thomas ile evlendi.

Onun hayatındaki dönüm noktası, Thomas ile tanıştığı vakit olmuştu. Ailesinin kaybından sonra taşındığı Bristol’de eşi ile tanışmıştı. George Thomas ile olan bağı sırasında, hemşirelik eğitimi almaya başladı ve bu süreçte mesleğini geliştirdi. Bu evlilikten de bir çocuğu olan Dyer’ın kocası beklenmedik bir formda ölünce Dyer, geçim kaygısına düştü.

Tam da bu devirde tanıştığı Ellen Dane ismindeki bir ebe, Amelia’nın hayatında karanlık bir periyodun kapılarını araladı. Dane, Amelia’ya bebek yetiştirme konseptini tanıttı, seri katil olma yoluna burada adım attı.

Peki epey çocuğu nasıl bulmuştu?

O vakitler bekar bir anne olarak İngiltere’de yaşamak son derece kasvetli ve problemli bir tablo çiziyordu. Evli olmayan çocuklu bayanlar toplumda güzel karşılanmıyordu. Bu durum, bekar annelerin dürüst bir iş bulma eforlarını zorlaştırıyor ve birçok düşkünler konutu üzere kuruluşlar da bu anneleri “ahlaksızlıkla” suçladıkları için kabul etmiyordu.

Bu bayanlar, çocuklarına bakabilmek için hayatta kalmak ismine güçlü bir uğraş içindeydiler. Ekseriyetle yalnızca iki seçenekleri vardı: fahişelik -ki bu da birçok tehlikeyi beraberinde getiriyordu- yahut çocuktan kurtulma.

Viktorya Periyodu İngilteresi’nde evlat edinme ve bakım hizmetleri neredeyse hiç devlet kontrolüne tabi değildi.

Temsili görsel

Bu durum, “bebek çiftçilerinin” ortaya çıkmasına neden oldu. Çiftçi sözünün kullanımı aslında yetiştiricilikle ilişkili. Nasıl ki bugün çiftçiler eser yetiştirip para karşılığında satıyorsa, birebirini bebekler için yapanlara ‘bebek çiftçileri’ denmiş ve bu kalıp da Dyer ile ortaya çıkmıştı. Bu bireyler, güç durumda olan annelere bebeği ellerinden almayı teklif ederdi. Anneden fiyat alırken çocuğun keyifli bir hayat yaşayacağına dair kelamlar verirlerdi.

Ancak gerçekte çocuklar ekseriyetle anneleriyle birlikte açlıktan mevte gidecekleri bir gelecekle karşı karşıya kalıyorlardı. Bebek çiftçiliği, sırf çocukları elden çıkarmak isteyen annelerin çaresiz bir çıkış yolu bulması durumunda kârlı olabilirdi. Bu da Amelia Dyer’ın ustalıkla uyguladığı bir metottu.

Dyer, bekâr annelere bir keze mahsus büyük bir ödeme karşılığında bebeği emzirip evlat edineceği taahhüdünde bulunuyordu.

Bu, göstermelik bir durumdu olağan. Fiyatlar o devrin parasıyla 10-80 sterlin ortasında değişiyordu. Varlıklı ailelerden gelen, utanç verici durumlarından kurtulmak isteyenlere ise daha yüksek fiyat talep ediyordu.

Amelia, hemşire ve evli olduğuna inandırdığı müşterilerine itimat aşılamayı başarıyordu. Ancak bu annelerin, bebeklerinin dehşetli bir yazgıyla karşı karşıya olduğunu bilmelerine imkân yoktu.

Başlangıçta Amelia, çocukları öldürmek için bir plan yapmadan evvel müşterilerine kelam verdiği üzere davranıyordu. Fakat bir noktada çocukları beslememek suretiyle maliyetleri azaltmanın daha kârlı olduğunu fark etti. Bu durum, çocukların genel ihmal ve açlıktan ölmelerine sebep oldu.

1879’da Amelia Dyer birinci kere yakalanmıştı.

Onunla temas kuran bir tabip, Amelia’nın onayladığı çok sayıda çocuk vefatından şüphelenmeye başladı ve yetkililere durumu bildirdi.

Ancak o periyotta, bir bayanın toplu çocuk öldürme yeteneği fikri o kadar yabancıydı ki kimse bu durumu ciddiye bile almadı. Dyer, yalnızca ağır ihmalden hatalı bulundu ve 6 aylık ağır çalışma kampına mahkûm edildi.

Bu tecrübe, onu zihinsel olarak da çok yıprattı. Hapishaneden çıktığında, mahpusa girdiği vakitlerden daha da bozulmuş bir hâldeydi. Daha sonra hemşireliğe geri dönmeye çalıştı, lakin alkol ve afyon kullanımı nedeniyle olağan bir işte sürdürülebilir olamayacağı muhakkaktı. Birkaç defa yasa dışı faaliyetlere karıştı ve her seferinde akıl hastanesine gönderildi.

Dyer’ın, meczupluk numaraları yaptığı düşünülüyordu. Meczuplukla ilgili her şeyi annesinden öğrenmişti ve bir akıl hastanesinden en uygun halde nasıl yararlanacağını biliyordu. Dyer, bir vakit sonra tekrar bebek çiftçiliğine döndü. Bu sefer daha profesyonel planlar yaptığı muhakkaktı.

Cesetleri ırmaklara atmaya başlamasıyla bölgedeki kayıp çocuk sayısındaki artış polisin dikkatini çekmeye başladı.

Cesetleri beze sarıp akabinde gömmek, ırmağa atmak ya da kentin farklı bölgelerine gizlemek… Amelia Dyer, bu dehşet verici pratiğiyle yıllarca süren bir karanlık periyoda damgasını vurdu.

Özellikle çoğunlukla bebekleri boğarak öldürüp cesetleri Thames Irmağı’na atması bebeklerin tespit edilmesini zorlaştırıyordu.

Ölü bebek sayısı giderek artarken yerel polis mevzuyla ilgili bir soruşturma başlattı. Fakat Dyer’ı yakalamak için sağlam bir ispat bulmak hiç de kolay değildi.

Dyer, kimliğini zımnî tutmak ismine sık sık farklı kentlere taşındı ve daima olarak takma isimler kullanarak dolaştı. Yıllarca süren ağır alkol tüketimi de yüzünün büyük ölçüde değişmesine neden oldu.

Bu katil, tahmini olarak 400’den fazla bebek öldürdü.

Helena Fry’ın cesediyle birlikte bulunan ambalaj, Dyer’in yakalanmasına yol açan ipuçları içeriyordu

Artan protestolar ve halkın yansısı, polisi mevzuyu önemli formda incelemeye yönlendirdi. 1896 yılı Mart ayında Thames Nehri’nde, ambalaj kağıdına sarılmış bir bebek cesedi bulundu.

Ambalajın köşesinde soluk bir yazıyla “Bayan Thomas” yazıyordu ve bir adres de belirtilmişti. Polis, bu adresi takip ederek Dyer’ın konutuna ulaştı. Meskenine giren polisler, çürümüş insan eti kokusunu alınca Dyer’ı çabucak polis merkezine götürdüler.

Katil, öldürdüğü bebekleri Thames Irmağı’na attığını itiraf etmişti. Ayrıyeten, attığı bebeklerin boyunlarına beyaz bir bant sardığını da belirtti. Irmağı araştıran polisler, Dyer’ın tanımına uyan 6 bebek cesedi buldu.

10 Haziran 1896’da ise mahkeme kararıyla idam edildi. Dyer’ın öldürdüğü bebek sayısı tam olarak bilinmiyor ancak onun hizmetlerinden faydalanan annelerin tabirlerine nazaran, 400 bebeğin öldürülmüş olabileceği tahmin ediliyor.

Bu cani bayanın idamından sonra da ülkedeki evlat edinme maddeleri ve denetlemeleri ise daha katı bir hâle getirildi.

Katillerle ilgili öteki içeriklerimiz: