Arılar Bizi Sokunca Neden İğnelerini Çıkaramayıp Ölürler?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Arıların neden soktuğunu hiç merak ettiniz mi? Aslında agresif ve düşmanca bir nedenden ötürü değil. Arılar, sırf kendilerini savunma muhtaçlığı hissettiklerinde sokarlar; bu bir atak hareketinden çok bir savunma sistemidir.

Böylece, kendilerini tehlikeden muhafazaya çalışırken farkında olmadan canlarını feda ederler. Kovanlarını korumak için, cephede toprak koruyan askerler üzere ölebilirler. Lakin her arı, soktuktan sonra ölmez, çoğunluğunun ölme sebebi ise bizden kaynaklanır. 

Her arı, sokma yeteneğine sahip bir biçimde evrimleşmedi.

Çoğu arı tipinde, erkek arılar sokma yeteneğine sahip değildir. “İğnesiz arılar”, tam olarak isimlerinden anlaşılan şeyi yaparlar, yani sokmazlar. Lakin bu, iğnenin olmamasından değil, etkisizliğinden kaynaklanmaktadır.

Yaban arılarını, karıncaları, bal arılarını ve eşekarısını içeren “aculeata” kümesine ilişkin tüm çeşitlerde bir iğne bulunur. Bizi sokabilecek arılar bu tipe aitlerdir. 

Bal arısının vücudu katmanlara ayrılmıştır ve iğnenin bulunduğu katman öbür karın kısımlarıyla irtibatlıdır. 

Bir bal arısının gövdesi; baş, göğüs ve karın olarak ayrılmıştır. Karınları katmanlıdır ve son kısım, iğneyi barındırır. Bu kısım, diğer karın bölümleriyle tıpkı yerde olduğundan, arının sindirim sisteminin son kısmını de içerir. 

İğneyi avın içine itip geri çeken hudut düğümleri, iletki kasları ve zehir depolayıcı yapı vazifesi gören bir hazne de bu bölgede bulunur.

İğnesini batıran arının karnının alt kısmı ne yazık ki yırtılır. 

Potansiyel bir tehditle karşılaşan bir personel arı, savunma sistemine başvurur ve iğneye eşlik eden kaslar, iğneyi aşağı gerçek iterek bölgeye girmesini sağlar. Bazen, kalın deriyi delip geçecek kadar kâfi itme gücü oluşturmak için bacaklarını ve karın kaslarını kullanırlar.

Zehri içeri aktaran arı, uçup gitmeye çalışır fakat insan üzere canlıların kalın derisi çoğunlukla buna müsaade vermez. Arının karnının alt kısmı yırtılır ve iğneyle birlikte orada kalır. 

Özetlemek gerekirse; arıların ölmesi onların yapısından değil, bizden kaynaklanır.

Yani aslında, soktuktan sonra ölmeleri arılardan kaynaklanmaz. Bizim üzere göğüslü hayvanların derisinin kalın olması, kendilerini korumak isteyen arıların vefatına sebep olur. Kimi yumuşak iğneli arı çeşitleri yahut iğneyi parçalanmadan çıkaracak kadar şanslı arılar, hayatları boyunca pek çok defa birilerini sokabilirler. 

“Arılar, birini sokunca ölür” söylentisi, “arılar, kalın bir deriyi soktuklarında parçalandıkları için ölürler” halinde daha gerçek olacaktır.