Peki birinci beşerler, tırnak makasının olmadığı periyotta tırnaklarını nasıl kesiyordu? Bu soruna nasıl bir çözüm bulmuşlardı?
Gelin, binlerce yıl öncesine bir seyahat yapalım.
Aslında bu sorunun yanıtı epeyce kolay.
Tırnaklar, muhtemelen kendi kendine incelmiş yahut aşınmıştır. Şöyle ki tırnaklar, büyük oranda keratinden oluşur. Bu sertleşmiş protein, ciltte ve saçta da bulunur. Fakat keratinin güçlü bir unsur oluşu yeniden de tırnakların kırılmayacağı manasına gelmez.
100.000 yıl öncesine geri gidelim. Birinci beşerler, avcı-toplayıcılar üzere hayatta kalmak için kuvvetli fizikî aktivitelerde bulunuyorlardı. Muhtemelen topraktan yumrular kazıyorlar, ilkel bir mızrağı sertleştiriyorlar, derme çatma barınaklar taşıyorlar ve ateş yakmaya çalışıyorlardı.
Eller, münasebetiyle tırnaklar da tüm bu işleri yaparken ziyan görüyor, kırılıyor yahut aşınıyordu.
Yani eski beşerler, hayatta kalmak için bu işleri yapmak zorunda kalıyor ve hâliyle tırnakları da neredeyse hiç uzamadan yine aşınıyordu. Böylelikle tırnak makasına muhtaçlık duymuyorlardı.
Ancak vakit içinde binlerce yıl evvel yapılan tüm bu işler, yerini makinelere bıraktı. Avcı-toplayıcılık, günden güne kayboldu ve farklı iş imkanları ortaya çıktı. Böylelikle insanların tırnakları önemli manada uzamaya başladı ve tırnak makası ortaya çıktı.
İlginizi çekebilir:
FBI, Hackerların “FBI’mış Gibi” Yaparak Teknoloji Firmalarından Şahsî Bilgileri İstediğini Açıkladı
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.