Teknolojinin yıllar içinde hayli geliştiğini varsayarsak, telefon görüşmelerindeki bu biçim aksaklıklar kulağa hiç de mantıklı gelmiyor o denli değil mi?
Gelin, bu aksaklıkların sebeplerine bakalım.
Öncelikle sabit sınırlarla başlayalım.
Sabit sınırların ses kalitesinin uzun yıllardır tıpkı kaldığını söyleyebiliriz. Bu ses kalitesinin gelişmeyip tıpkı kalmasının sebebi ise daha gelişmiş alt yapılar olmamasıdır. Ayrıyeten çağdaş sistemler ekseriyetle kablosuz telekomünikasyona dayanır.
Bu nedenle sabit çizgiler, eskisi kadar yaygın değildir. Lakin cep telefonunda bir telefon görüşmesi sırasında sesimiz, dijital bilgiye dönüştürülür ve uzun aralıklar boyunca karşıdaki alıcının cep telefonuna iletilir.
Cep telefonunun, her iki ucunda da bu analogdan dijitale dönüşümü sağlayan G.711 isimli bir standart vardır.
Bu dijital bilgi, sonrasında gövde devreleri üzerinden taşınır. Gövde ise birden fazla kullanıcıya ağ erişimi sağlamak için aynı anda birçok sinyali taşıyacak şekilde tasarlanmış irtibat çizgisidir.
Ayrıca gövde devreleri birçok ülkede, 300 ila 3400 Hertz seslere müsaade veren, nispeten eski bir mimari üzerine inşa edilmiştir. Fakat bizlerin duyabildiği ses aralığı 16 ila 16000 Hertzdir. Tekrar etrafımızdan de birebir aralıktaki sesleri işitebiliriz.
Fakat sorun şu ki gövde devreleri, bizim işitebildiğimiz ses aralıklarını karşılamaya yetmez. Yani telefonun ucunda 16-300 Hertz ortasındaki sesleri duyamayabiliriz. Tıpkı biçimde 3400 Hertz üzeri seslerde kopukluklar yaşanabilir.
Özetle akıllı telefonlarda yahut sabit çizgilerde arama teknolojisi ne kadar gelişirse gelişsin, aramada eksiksiz ses kalitesine ulaşmak için gövde devrelerinin geliştirilmesi gerekir.
İlginizi çekebilecek başka içeriklerimiz:
Elektrik Faturasını Yarı Yarıya İndirecek İhtilal: İlerleyen Yıllarda “Pil” Üzere Çalışan Klimalarla mı Tanışacağız?
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.