Diğer memeliler üzere yarasalar da iç döllenmeyle gebe kalıyor ve 2.5-7 ay sonra yavru dünyaya geliyor.
Ancak bu yavru o denli öteki memelilerdeki üzere doğmuyor. Anne yarasa, baş aşağı bir biçimde duruyor. Fizik kurallarına bile karşıt duran bu durum nasıl olabilir ki?
İlk olarak yarasaların çiftleşme sürecini anlatalım.
Genellikle sonbaharda çiftleşip ilkbaharda doğuran yarasalar (türlere nazaran değişiklik gösterebiliyor) bazen haziran yahut temmuz aylarında çiftleşiyor ve doğumları bir sonraki bahara kalsın diye kasım ayına kadar bekleyebiliyor.
Dişi yarasanın kur yapma süreci başarılı olursa süratli bir çiftleşme ile kısa müddette her şey bitiyor. Kanat çırpmaları ve sesleri duyabiliyoruz. İş doğum sürecine gelince ise biraz tuhaflaşıyor.
Dişi, baş aşağı sarkıyor.
Birkaç dakikadan birkaç saate kadar sürebilen doğumda dişi, baş parmaklarıyla tutunarak baş aşağı sarkıyor ve sertçe geriliyor. Annenin pelvik kanalından doğan yavru, mantıken ondan uzağa hakikat, üst gidiyor.
Burada da devreye yer çekimi ve “doğum ağı” olarak kullanılan kanat zarları giriyor. Üst gerçek itilen yavru, yer çekiminin tesiriyle aşağı yanlışsız düşeceği esnada anne, kanatlarını kullanarak bebeği tutuyor.
Bebek de annesinin gövdesine sıkı sıkı tutunuyor ve en yakın göğüs ucuna yöneliyor. Yavru doğduktan sonra anne, yavruyu ağzıyla ve kanatlarıyla temizliyor. Yumuş yumuş olduk…
Yarasalar, baş aşağı durumdayken daha rahat.
Bizim için o denli olmasa da yarasaların en rahat olduğu konum, ayaklarıyla bir yere tutunarak aykırı durdukları konum. Oraya tutunup sarmak için değil, ayaklarını çözmek için kaslara ve güce muhtaçlık duyuyorlar. Bu yüzden baş aşağı doğum yapmalarına şaşırmamak gerekiyor.
Hayvanlar âlemine dair daha fazla içerik:
Neden Her İnsan Kendi Ayak Parmaklarına Dokunamaz? İşte Bilimin Karşılığı
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.